Gleðilegan bóndadag kæru landsmenn!
Í kvöld fagna ég deginum með þessu uppistandi til heiðurs limum þessa lands !
En örvæntu eigi – það eru fleiri dagsetningar svo það er enn sjéns!
ATH – HÉR AÐ NEÐAN ER LJÓSMYND AF TYPPI. ÞETTA ER EKKI EITTHVAÐ SEM ÞÚ ÆTTIR AÐ SKOÐA EF ÞÚ ERT Í ALMANNARÝMI TIL AÐ SÆRA EKKI BLYGÐUNARKENND VIÐSTADDRA.
Markmið verkefnisins er að auka sýnileika typpisins, aflétta skömm, fræða, opna umræðuna og sýna fjölbreytileika typpanna.
Að því sögðu,
gjörðu svo vel.
Smá um þetta typpi:
“
Ég er búinn að vera á báðum áttum með að senda þér og þá hvernig mynd en hér er mitt framlag.
Samband mitt við typpið á mér hefur verið mjög misjafnt í gegnum tíðina hefur verið blendið. Þegar ég var unglingur fannst mér geðveikt að vera með stórt og fannst geggjað að það var vesen að þurfa mikið sleipiefni til að geta hafið leik. Ég er í dag 34 ára og hef lært að stærðin hefur valdið mér veseni og að vera með of stórt hefur alls ekki bara kosti heldur einnig mikla galla þess á milli. Ég elska typpið mitt í dag og er meira meðvitaður um það að of stór stærð er ekki alltaf plús í dag en ég var á mínum yngri árum en ég elska mína þykkt og þessa 20 cm á lengd sem hann er.
Ég er 34 ára gamall faðir, unnusti og laganemi.
Ég er að taka þátt því ég er mjög opinn fyrir að sýna mig og sjá aðra en einnig afþví að ég vil að ungir strákar viti að stórt typpi er ekki alltaf plús heldur getur það verið kvöð líka.
Menn eiga ekki að stæra sig af stærð.
Þetta er minn texti, ég er ekki mjög góður í að tala um þetta en megin atriðið mitt er að of stór stærð og mæla karlmennskuna út frá því. Ég er að skrifa þetta af einlægni en ekki monti.
“
